Με ήττα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του ο ΑΡΗΣ μας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος γνωρίζοντας την ήττα από τον Ατρόμητο στο Κλ.Βικελίδης. Ένα παιχνίδι που παρά τις πολλές αλλαγές φαινόταν να το έχει τελικά σπαταλώντας κάμποσες ευκαιρίες κατάφερε και δείχνοντας αστάθεια στην άμυνα κατάφερε να το χάσει. Δεν έπεισαν οι περισσότεροι παίκτες που πήραν την ευκαιρία από τον Ένινγκ αλλά και οι "βασικοί" έδειχναν να έχουν το μυαλό τους στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.

Το έκανε πράξη ο Ένινγκ και τελικά οι Έμαν, Σόουζα, Σούντγκρεν, Μπακούτσης και Μαντσίνι ξεκίνησαν στην ενδεκάδα κάτι που όπως ήταν αναμενόμενο χάλασε εξαρχής την ομοιογένεια της ομάδος. Χάρη όμως στα κέφια των Γκάμα και Φετφατζίδη αλλά και τον πολύ δραστήριο Σάσα σήμερα η ομάδα είχε εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και μπόρεσε αρκετές φορές να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Εκεί όμως για πολλοστή φορά ο ΑΡΗΣ αναλώθηκε σε άψυχα σουτ και κακές επιλογές με το σκορ να μένει στο μηδέν αλλά και τον Ατρόμητο να έχει δείξει τις διαθέσεις του να απειλήσει. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γερμανός ολοκλήρωσε αυτό που είχε εξαρχής στο μυαλό αλλάζοντας από το ξεκίνημα τον εξαιρετικό Γκάμα αλλά και τον Λάρσον περνώντας τους Τόνσο και Ντιγκινί. Με τον Ντιγκινί ελάχιστα λεπτά αργότερα να κάνει με ωραίο διαγώνιο σουτ το 1-0. Ένα σκορ που δικαιολογούσε την εικόνα του παιχνιδιού μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που έφθασε κάμποσες φορές κοντά στο γκολ. Από εκείνο το σημείο και μετά η όποια συγκέντρωση είχε η ομάδα χάθηκε εντελώς. Πολλά λάθη στην άμυνα, κυρίως από την πλευρά του Σούντγκρεν με αποτέλεσμα μόλις 2' αργότερα ο Ατρόμητος να καταφέρνει να φέρνει το μάτς στα ίσια. Ενώ η πικρή ανατροπή ολοκληρώθηκε με μια καταπληκτική εκτέλεση φάουλ μόλις στο 58'. Στη συνέχεια αν και η ομάδα ήθελε φάνηκε ότι δεν μπορούσε. Πολλές λάθος πάσες και κακές εμπνεύσεις ακόμη και όταν τα λάθη των παικτών του Ατρομήτου μας πρόσφεραν απλόχερα ευκαιρίες από το πουθενά. Αποκορύφωμα της αναποτελεσματικότητας μας ήταν το σουτ από το ύψος του πέναλτι σε σχεδόν κενή εστία… Πέρα όμως από την κακές επιλογές των παικτών μας θα πρέπει να τονίσουμε τόσο την εξαιρετική παρουσία του τερματοφύλακα Μανδά αλλά και την τραγική διαιτησία του Τζήλου που επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι μη δείχνοντας κάρτες αλλά και κόβοντας τον ρυθμό του παιχνιδιού με κάθε ευκαιρία.

Πολλά τα συμπεράσματα από το σημερινό παιχνίδι με το αποτέλεσμα απλά να πιστοποιεί σε γενικές γραμμές όσα ορίζει η ποδοσφαιρική λογική. Το είχε ανάγκη το ξαφνικό μαζικό ροτέισον η ομάδα αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Δεν μπορείς να απαιτείς ξαφνικά μια ομάδα με 6-7 αλλαγές και παίκτες παροπλισμένους να κεντάει μέσα στο γήπεδο και να έχει μια στοιχειώδη σταθερότητα. Όταν μάλιστα δεν έχεις μπακ απ για συγκεκριμένες θέσεις και παίζεις με αλχημείες τότε τα πράγματα είναι λογικό να γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ακόμη όμως και υπό αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ δεν ήταν τόσο κακός ώστε να αξίζει να χάσει αυτό το παιχνίδι. Ούτε καλύτερα έπαιξε ο Ατρόμητος, ούτε περισσότερες ευκαιρίες είχε. Αυτό όμως που περιμέναμε και δεν έγινε ήταν να δούμε κάποιους παίκτες να αρπάζουν την ευκαιρία και να δίνουν το κάτι παραπάνω. Μετριότατος ο Μαντσίνι που ιδίως όταν έχασε τα "στηρίγματα" του Γκάμα και του Λάρσον χάθηκε εντελώς. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους Τόνσο και Μαρτίνες που περιμέναμε κάτι παραπάνω αλλά ιδίως ο πρώτος αποδείχθηκε και μοιραίος. Ενώ ο Σούντγκρεν πρόσθεσε άλλη μια τραγική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ακόμη και για αυτό το τραγικό Ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου δεν κάνει. Συμπαθητική η εμφάνιση του Μπακουτσή όπως και του Σόουζα που είχε ενέργεια και πάθος στο παιχνίδι του. Έκανε αυτό που έπρεπε ο Ντιγκινί θυμίζοντας τον killer της περσινής σεζόν αλλά όταν η ομάδα "κάθισε" η μπάλα μετά βίας έφθασε σε αυτόν. Ξένισε η απόφαση του Ένινγκ να μην ρίξει τον Ντουρμισάι στο παιχνίδι ξεκουράζοντας από την αρχή έναν εκ των Λάρσον, Γκάμα και Φετφατζίδη που έβγαλε όλο το ενενηντάλεπτο.

Κανείς δεν γίνεται να είναι ικανοποιημένος όταν ο ΑΡΗΣ χάνει αλλά ο ψυχρός ποδοσφαιρικός ρεαλισμός λέει ότι η ομάδα σήμερα είχε ως πρωταρχικό στόχο να αποφορτιστούν κάποιοι παίκτες. Ακόμη και έτσι η εικόνα των 2 ομάδων δεν δικαιολογεί την ήττα μιας και η αναποτελεσματικότητα μας ήταν αυτή που μας στοίχισε παρά το "θέλω" του Ατρομήτου. Παρόλα αυτά η 6η θέση είναι προσωρινή και στα πλέιοφς όπως και στον ημιτελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ που είναι και ο διακαής πόθος όλων η ομάδα και μπορεί και πρέπει να αποδειχθεί αποτελεσματική. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ας το ξαναδιαβάσει και από εδώ… Το πρωτάθλημα δεν τελείωσε. Ο ΑΡΗΣ δεν κατέληξε 6ος αλλά αυτή τη στιγμή είναι 6ος. Υπάρχουν άλλα 10 παιχνίδια με 2 από αυτά να είναι με τον 5ο ΟΦΗ.

ΥΓ2. Στοιχίζει η απαγόρευση μεταγραφών και αυτό φαίνεται σε κάθε ευκαιρία. Ας ελπίσουμε αυτό το κακόγουστο αστείο σύντομα να τελειώσει.

ΥΓ3. Χαρά στο κουράγιο μερικών συνΑρειανών που ακόμη ασχολούνται με τον Σούντγκρεν και περιμένουν να τον δουν να ξεδιπλώνει το ταλέντο του.

ΥΓ4. Ο στόχος της Ευρώπης που ήταν ο βασικός μας στόχος επετεύχθη. Πλέον ξεκινάνε τα γούστα στο κύπελλο και γιατί όχι και στα πλέιοφς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ5. Έλα βρε Ατρομητάκο που σε έπιασε και το πείσμα… Έμεινες εκτός κυπέλλου και εκτός πλεϊόφς και έβγαλες και γλώσσα;